-
1 troić się
⇒ dwoić* * ** * *ipf.troję troisz, trój triple; troi mi się w oczach I see double; dwoić się i troić go out of one's way.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > troić się
-
2 troić\ się
tro|ić sięнесов. троиться, утраиваться;● dwoić się i \troić\ się się из кожи вон лезть, рваться на части
-
3 troić się
-
4 troić się
-
5 troić się
troić się-ję, trój! sich verdreifachen -
6 dwoić się i troić się się
из ко́жи вон лезть, рва́ться на ча́сти -
7 dwoić się
(-oję, -oisz); imp -ój; z-; vr dwoić się i troić — to go out of one's way* * *ipf.dwoję dwoisz, dwój double; dwoję się i troję, ale nie nadążam I can run around like crazy, but I still won't make it (on time); dwoi mi się w oczach I'm seeing double.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dwoić się
-
8 dwoić się
-
9 dwoić\ się
dwój się несов. двоиться, удваиваться;● \dwoić\ się się i troić разрываться на части; из кожи вон лезть, разбиваться в лепёшку
-
10 dwoić się
dwoi mi się w oczach fam. ich sehe alles doppelt -
11 dwoić się
dwoić się [dvɔiʨ̑ ɕɛ]vrkomuś dwoi się w oczach jd sieht alles doppelt\dwoić się i troić sich +dat große Mühe geben, sich +akk förmlich zerreißen -
12 dwoić się się i troić
разрыва́ться на ча́сти; из ко́жи вон лезть, разбива́ться в лепёшку -
13 троиться
-
14 утраиваться
глаг.• troić* * *potrajać się, troić się -
15 троїтися
trojitysjaдієсл. -
16 dw|oić
impf Ⅰ vt Techn. to split [skóry] Ⅱ dwoić się (rozdwajać się) dwoi mi się w oczach I see double■ dwoić się i troić, żeby coś zrobić to go to no end of trouble (in order) to do sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dw|oić
-
17 разрываться на части
-
18 verdreifachen
См. также в других словарях:
troić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, troi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwiększać się, powiększać się trzykrotnie; zwielokrotniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Objętość substancji troiła się w niewiarygodnym … Langenscheidt Polski wyjaśnień
troić się — ndk VIa, troję się, troisz się, trój się, troił się «powiększać się trzykrotnie, potrajać się; ukazywać się, być widzianym w potrójnej postaci» Cienie troiły się. ◊ Coś (np. litery, światełko) troi się komuś (w oczach), nieos. troi się komuś w… … Słownik języka polskiego
troić się — Dwoić się i troić zob. dwoić się … Słownik frazeologiczny
dwoić się i troić — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać naraz wiele czynności, starać się sprawnie, szybko i porządnie coś zrobić, wkładać wiele wysiłku w zrobienie czegoś w krótkim czasie; wychodzić z siebie, uwijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwoję się i troję, żeby… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwoić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dwoję się, dwoi się, dwój się {{/stl 8}}{{stl 7}}ZOB. dwoić się i troić {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwoić się — i troić «być niezwykle czynnym; uwijać się»: Kierownik świetlicy (...) dwoi się i troi, by sprostać wymaganiom swoich podopiecznych i w miarę, głównie finansowych, możliwości, urozmaicić nieco codzienną monotonię. Organizuje więc wycieczki… … Słownik frazeologiczny
Minerva — MINERVA, æ, Gr. Ἀθηνᾶ, ᾶς, Poët. Ἀθήνη, ης, (⇒ Tab. X.) 1 §. Namen. Diesen hat sie nach einigen von minuo, Cicer. de N.D. l. II. c. 24. p. 1183. b. & l. III. c. 24. ich verringere, weil durch die Kriege, deren Göttinn sie mit ist, der Menschen… … Gründliches mythologisches Lexikon
dwoić — ndk VIa, dwoję, dwoisz, dwój, dwoił, dwojony 1. techn. «w garbarstwie: dzielić mechanicznie skóry na dwie warstwy» 2. przestarz. «podwajać» dwoić się «powiększać się w dwójnasób, podwajać się» Majątek szybko mu się dwoił. ◊ Dwoi się komuś w… … Słownik języka polskiego
Philoctétes — PHILOCTÉTES, æ, Gr. Φιλοκτήτης, ου. 1 §. Aeltern. Sein Vater war Pöas, des Thaumakus Sohn, seine Mutter aber Demonassa; Hygin. Fab. 102. Cf. Apollod. l. I. c. 9. §. 17. oder, nach andern, Methone. Eustath. ad Hom. Il. Β. v. 706. 2 §. Thaten und… … Gründliches mythologisches Lexikon